‘Dagboek van een vampier/watje’ van Tim Collins

Nigel is een vampier. Al honderd jaar lang. Zijn vampierouders vonden hem in een weeshuis en besloten hem te transformeren toen hij vijftien was. Inmiddels is hij al bijna honderd jaar vijftien en heeft hij nog steeds geen vriendinnetje gehad. Zijn zusje Mavis valt hem steeds lastig en is hem altijd te snel af aangezien Nigel niet gezegend is met de bovennatuurlijke krachten die de meeste vampiers krijgen wanneer ze transformeren. Ook de hypnotiserende schoonheid die de meesten hebben heeft hij niet meegekregen. Alle nadelen van het vampier zijn draagt hij dan weer wel al honderd jaar met zich mee. Het leven begint er toch iets beter uit te zien, want Nigel wordt razend verliefd op Chloe. Misschien komt alles toch nog goed voor zijn honderdste jaar als ondode.

Alle fabels en mythes rond vampiers worden belachelijk gemaakt in dit boek. Nigel irriteert zich vaak aan de gothics bij hem op school, die gek zijn op populaire vampierfilms, maar geen idee hebben hoe het er echt aan toe gaat. Nigel is een doodnormale puber, die bloed drinkt, nooit slaapt en ijskoud aanvoelt. Dit maakt het boek ontzettend grappig. Duistere verhalen over vampiers en weerwolven hebben we al meer dan genoeg.

Het verhaal wordt verteld aan de hand van Nigels dagboek. Aangezien hij geen superkrachten en oogverblindende schoonheid heeft, heeft hij genoeg tijd om in zijn dagboek te schrijven. Doordat je alles door zijn ogen ziet en hij zich richt tot zijn dagboek kun je je goed in hem inleven. Iedere dag schrijft hij wel iets en de stukjes tekst worden zo kleine grappige verhaaltjes en dat maakt het lezen erg leuk. Juist als je niet gek bent op vampier verhalen is dit boek een aanrader!

Zou je graag meer lezen over dit onderwerp, of wil je een ander boek lezen op dit niveau? Klik dan op een van de labels onderaan deze recensie en duik in je volgende boek!